Telekomunikacja – komentarz Audytela na temat sytuacji na rynku (październik 2014)
Takie pytanie postawił Prezes UKE w prowadzonych od 16 października konsultacjach projektu „Oferty referencyjnej dla operatorów infrastrukturalnych określającej warunki zapewnienia dostępu do Regionalnych Sieci Szerokopasmowych”. To kolejne konsultacje oferty ramowej Regionalnych Sieci Szerokopasmowych (RSS), których poprzednia tura odbyła się w sierpniu b.r. Tym razem oprócz oferty ramowej udostępniony został model analityczny przeznaczony do analizy opłat za podstawowe usługi hurtowe RSS. W projekcie Oferty referencyjnej sprecyzowano podstawowy katalog usług budowanych sieci wojewódzkich, który obejmuje usługę dzierżawy łącza cyfrowego, usługę dzierżawy ciemnego włókna, dostęp do kanalizacji kablowej oraz usługi komplementarne (kolokacja, nadzór, połączenie sieci).
Odpowiedź na tytułowe pytanie nie jest taka prosta. Podmioty biorące w konsultacjach zwracają uwagę na szereg uwarunkowań, które wpływają na ceny poszczególnych usług: rodzaj obszaru (biały, szary, czarny), odległość punktu świadczenia usługi od węzła sieci, liczbę mieszkańców, szczególne koszty ponoszone przez operatorów itp. Ceny powinny też odnosić się do średnich cen za podobne usługi na bardziej otwartych na konkurencję obszarach. Kwestionowane jest też same ingerowanie w poziom ustalanych cen przez Prezesa UKE, który zdaniem niektórych RSS powinien pełnić tylko funkcję kontrolną (pod warunkiem dostępności danych porównawczych).
Dyskusje pomiędzy regulatorem i operatorami będą trwały przynajmniej do końca przyszłego roku. Teraz możemy się przyjrzeć założeniom UKE, jakie zamieściła w arkuszach analitycznych, dotyczących budowy sieci RSS oraz w kolejnych latach także operatorów sieci dystrybucyjnej (OSD) w Polsce.
W porównaniu efektywności kosztowej (nakłady na budowę i nakłady na utrzymanie 1 km sieci RSS) na pozycję zdecydowanego lidera wśród wojewódzkich RSS wysuwa się sieć wielkopolska (WSS).
W przypadku sieci OSD, średnie koszty na 1 gospodarstwo domowe są zbliżone dla wszystkich sieciach – wygląda na to, że tym razem organy administracji publicznej i samorządowej wykorzystały doświadczenia z wcześniejszych, mocno opóźnionych inwestycji.