W ciągu ostatnich dziesięciu lat przeprowadzono wiele projektów dotyczących współpracy w ramach łańcucha dostaw. Takie działanie miało na celu przeanalizowanie, w jaki sposób firmy mogą korzystać z procesów, informacji, technologii, możliwości swoich dostawców i klientów oraz jak zwiększyć przewagę konkurencyjną.
Większość projektów była realizowana w relacji między sprzedawcą, a producentem, ale także na styku producentów oraz dostawców surowców i materiałów wprowadzono liczne zmiany, ulepszenia. Producenci stali się pomysłodawcami strategii skupiającej się na działalności podstawowej, przy zastosowaniu outsourcingu działań wspierających, pomocniczych.
Kolejne etapy łańcucha dostaw, biorąc pod uwagę działanie w praktyce, obejmują:
- Planowanie popytu i uzupełnianie zapasów, gdzie dystrybutorzy i producenci współpracują ze sobą. Należy ocenić popyt konsumentów i określić najbardziej odpowiednie zarządzanie dostawami oraz określić podejście do uzupełniania zapasów w celu zaspokojenia popytu.
- Produkcja, przy której zaangażowani są producenci i dostawcy. Współpracują ze sobą, aby zharmonizować dostawy (surowce i materiały) i produkcję produktów końcowych w taki sposób, aby zminimalizować zapasy.
- Planowanie logistyki dystrybucji i logistyki zaopatrzenia, czyli koordynacja transportu i magazynowania między różnymi zaangażowanymi stronami.
Warunkiem zapewnienia prawidłowego przepływu w łańcuchu dostaw jest ustanowienie łączności i przejrzystości, a dokładnie połączenie systemów informacyjnych kolejnych partnerów w łańcuchu dostaw i wymiana informacji za pośrednictwem tej infrastruktury.
Oczywiście jeden model interpretacji łańcucha dostaw nie jest dostosowany do wszystkich przedsiębiorstw. Niepewność związana z popytem jest wysoka. Dokładne planowanie popytu skutkuje optymalizacją kosztów produkcji i obniżeniem poziomu zapasów, przy jednoczesnym zachowaniu akceptowalnego Poziomu Obsługi Klienta (SLA).
